Преподобному Давиду Гареджийскому
Тропарь, глас 4:
Пóты пóстническия,/ растворéнныя тóки слез/ в дар Царéви ныне принóсиши,/ сия взрастúти моли Его,/ сеяв бо слезáми,/ радостию клáсы пожал еси пустынныя./ О, Давиде, светúло мúрови// и ходáтаю о душáх нáших.
წმ. დავითის გარეჯელის ტროპარი
ოფლითა მით მოღუაწებისათა, განზავებულნი ცრემლთა წყარონი, ძღუნად მიუპყრენ აწ სავედრებელად მეუფესა და ითხოვე აღორძინებაჲ მისი, რამეთუ ცრემლით ჰსთესე და სიხარულით მოიმკუენ ნაყოფნი უდაბნოსანი. ჰოი! დავით ბრწყინუალებაო სოფლისაო და მეოხო სულთა ჩუენთაო.
Комментариев нет:
Отправить комментарий